| • N jåut [jōwt], LM LU jäi̮t, P jäi̮t ~ jäγi̮t, K jo̰ut, T jåo̰t ~ jäut íj | Bogen: N jåutä χasitä, LM jäi̮tmė nukh-kharti, K jo̰utmė no̰kh-khåsitė er spannt seinen Bogen; LM *jäi̮t jel-ojtau, ńäl kwän-poåtėmli der automatische Bogen der Falle löst sich, der Pfeil schießt; P jäi̮t vuttei̮m ich stelle eine Bogenfalle auf LM *jäi̮t khåsnä az íj rugékony fája | das elastische Holz des Bogens.
– *jäi̮t khūtmėl az íj hajlata | Biegung des Bogens.
– LM *jäi̮t-jantu, K *jo̰ut-jāntėŋ ~ jowėt-joåntiŋ az íj húrja, idege | Bogensehne.
– T jäut-kǟlu =az íj húrja, idege | Bogensehne.
– P jäγi̮t-naχ (plur. -nāŋχät) az önlövő íj feszítőfája | Spreizholz der Bogenfalle.
– LM *jäi̮t-ńälpṵχsä =az önlövő íj feszítőfája | Spreizholz der Bogenfalle.
– N jåut-ńāl, LM LU P *jäi̮t-ńäl, K jo̰ut-ńøl, T jåut-ńėl ~ jåo̰t-ńė̄l nyíl | Pfeil: N χå̄ntlėnė jist jōr å̄tėrt aliślaχteγet, jåutėl-ńālėl kaperteγėt in den Heldenzeiten betrieben die mächtigen Fürsten Jagden, sie gingen mit Bogen und Pfeil herum.
– P *jäi̮t-ń. -jipi-jēχw (egy tánc | ein Tanz).
– LU *jäi̮t-ń.-på̄šilėp íjas fúró | Bohrer mit Bogen.
– LM *jäi̮t-åi̮l (Dual. -åwili) íjvég | Bogenende.
– *jäi̮t šanš az íj közepe | Mitte des Bogens.
– *jäi̮t-šep az önlövő íj Y alakú karói | die Y-förmigen Pfähle der Bogenfalle.
– *jäi̮t-šoåš nyírhéj-burok az íjon | Hülle aus Birkenrinde am Bogen.
– N *jåut-såw íj | Bogen.
– T *jåo̰t-tǟn ideg, húr | Bogensehne.
– LM *jäi̮t-vert az íj görbe fája | die Biegung des Bogens.
– P *jäi̮t-vule̮ az önlövő íj kerítése | Zaun der Bogenfalle K khåsnė-*jo̰ut hajlított fából készült egyszerű íj | einfacher Bogen aus Holz.
– LM koåt-*jäi̮t ~ koåtėl päχwtnė *jäi̮t kézi íj | Handbogen.
– K ńø̄l-*jo̰ut íj | Bogen.
– ńupėś *jo̰ut rugékony, hajlékony íj | elastischer Bogen.
– LM åχšėr-*jäi̮t rókalövő íj | Bogen zur Fuchsjagd.
– K åo̰liŋ *jo̰ut kettős fából készült íj | Bogen aus zweifachem Holz.
– N pasiltėp-*jåut a fúró íjszerű hajtója | bogenförmiger Bestandteil des Bohrers.
– N śāγi̮r-*jåut ~ sai̮r-*jåut, LM LU P šar-*jäi̮t, K soår-*jo̰ut hegedű | Geige: LM š.-*jäi̮t χartēm ~ jännēm ich spiele auf der Geige.
– LM š.-*jäi̮t-jäi̮t a hegedű vonója | Streichbogen der Geige.
– š.-*jäi̮t-ľiŋk hegedűcsavar | Schraube der Geige.
– š.-*jäi̮t-tø̄n hegedűhúr | Saite der Geige.
– LM tåm- ~ tåmėŋ-*jäi̮t önlövő íj | Bogenfalle.
– N LM ulä-*jåut =önlövő íj | Bogenfalle. N jåutiŋ [jōwtəŋ], LM jäi̮tėŋ íjas | mit Bogen versehen.
– N *jåutiŋ-ńāl kwāli̮γ az íjas fúró szíja | Riemen des Bogenbohrers.
– N *jåutiŋ-ńāl pāsiltėp, LM *jäi̮tėŋ ńäl pāšilėp íjszerű hajtóval ellátott fúró | mit einem Bogen versehener Bohrer |