| keːβiɣə mənəm iːmi (1996/C) |
1. əj ɬɐːtnə əj iːmi βɑɬɬ. ɐːtʲiɬ ɑntɐ βɒːjək kəntʃtʃɐɣə mən, kɐːt nʲeːβremɣən tɑjəɬ. ɬʉβ mʉβəɬi mʉβ jɒːntəqsətɐ ɯːməɬ, tʲiːkim tuːrəɬ sɒːrtɐ βɛri, pɐːn nʲeːβremɣəɬnɐm nʲɑβmiɬəɬ: “mɐːnt jəŋkɐt tuːβittən.” ɛβiɬnɐm jɐːstəɬ: “mɐːnt jəŋkɐt tuːβɐ!” ɛβiɬ nʲɑβmiɬəɬ: “mɐː nʉŋɐt mʉβɐt tuːɬəm. miːn βəɬe jɑntəɣɬəmən.” ɛβiɬ toɣnɐm əntə qoːɬəntəɬ. pɑɣnɐm jɐːstəɬ: “nʉŋ mɐːnt jəŋkɐt tuːβɐ! ɛβem mɐːntem əntə qoːɬəntəɬ. mɐːnt jəŋkɐt tuːβɐ!” jəŋkɐt pɐːn əntə tuːβəttən.
2. ɐːŋkin nʲɑβmiɬəɬ: “mɐː sɐːr keːβiɣə mənɬəm.” tʲə nʲeːβremɣən nʲɑβəmɬɐɣən: “nʉŋ mʉβ keːβiɣə mənɬən, qol βəɬe əntə βuːɬən, qoɬnə keːβiɣə məntɐ.” ɐːŋkiɬ nʲoɬ jʉkɐnɐt jɯːntpəɬ ɬuːnʲtʲəmtəɣ. oːs pɑjɬɐŋ jʉkɐnɐt niːmtəɬ pɛlki nʲɑtʲɐɣtəɣ. ɬəɣ toɣɬi moːrəɣə βɐːnʲiɬ pɛrtəɬ ɬuːnʲtʲəmtəɣ. pɐːn tʲɑqɐ ɐːŋkin tʲə porəɣɬəɣ.
3. ɐːŋkiɬ pɐː juːɣ tojɐ pɐː ɬiːtəmtəɬ, kuːkuk, kuːkuk. pɐːnə ɬiːn pɯːrəɬtɐ jəŋki βidrɐnɐt jɑŋqɬəɣən: “ɐːŋki, ɐːŋki, ɐːɬ mənɐ!” – jiːsɬəɣən. kʉrɬin, jɑŋqiɬəmin iːnɐm βərɣə jəɣət. pɐːn jɑqənɐm-pə mənɣən tʲuːtinɐt-pə. pɐːn ɐːtʲin joβət, ɐːtʲin noq ɬʲeːβəttəɣən, mʉβ əntə ɬʲeːβəttəɣən. pɐːn tʲi tərəm βsjo. |
