| piːtʲəŋkəliɣən-oːpisɐɣən B |
1. piːtʲəŋkəliɣən-oːpisɐɣən βɑɬɬəɣən. tʲuː βɑɬtin əj mətɐ ɬɐːtnə piːtʲəŋkəli nʲɑβmiɬ oːpiɬnɐm: “ɬiːɬəɣ βɑɬmin toβən jəɣi, mɐː βorpɐm – ɐːj jɑβnəli βɑɬɬ –, mɐː βorpɐm niːk mɛβətɬem.” pɐːn βorpəɬ niːk tʲi mɛβəttəɣ. ɯːɬ ɑɬintəɣ, jɑqə joβət, pɐːn, pɯːr ɐːɬəŋ toβə tʲi mən. teːmi o-otə toβə joβət, jəmɐt ənəɬ sɒːrtliŋki toβə ɬɑŋ βorpəɬɐ. pɐːn ɬʉβnə jɑqə tuːβi, o-otə oːpiɬnɐm nʲɑβmiɬ: “mɐː sɒːrt βɛɬəm.” oːpiɬ jɐːstəɬ: “nʉŋ ɐːɬ ɬiːβe! mɐː noq kiːɬtɐmkɐ niːk tɛrtəɬem.” pɐːn o-otə pɐːn piːtʲəŋkəlinə o-otə əj pɛlək noq ɬiːβi, pɐːnə oːpiɬ noq kiːɬəm ɬɐːtnə, oːpiɬ pɯːtəmtəɣ, pɐːnə piːtʲəŋkəli-pə pɯːtəmtəɣ, pɐːn piːtʲəŋkəli mɛŋk iːki qɒːtnɐm tʲi mən. “mɛŋk iːki qɒːtnɐm mənɬəm!” tʲuː mɛŋk iːki qɒːtɐ tʲi joβət o-otə . tot jɑqə ɬɑŋ, poɬʲtʲi puːtəli tot ɒːməsɬ. kʉtʃ ɬiːβ, pɑjɬɐŋ βoːjɐ jəkkən, pɐːnə əntə ɬiːβ. pɐːnə tʲɑqɐ piːtʲəŋkəli o-otə, toβə soŋ pətə toβə ɬɑŋ, pɐːnə mɛŋk iːki tʲi joβət. luːmpəɬ qɒːt oːβtijɐ pɑn, jɑqə tʲi ɬɑŋ. mɛŋk iːkinə pɐːnə tot tʲi miːləmti. o-otə mɛŋk iːki jɐːstəɬ: “nʉŋ qojɐɣi βosən?” mɛŋk iːki jɐːstəɬ: “mɐː nʉŋɐt niːk tʲi tɛrtɬəm.” ɬʉβ βiːɣəɬ: “oːpem məɬem, tʲiːβ, tʲiːβ, oːpem məɬem, tʲiːβ, tʲiːβ!” pɐːn o-otə tʲuː βiːɣmɐɬ mɛŋk iːki iːɬ ɛsəɬ. mɛŋk iːki jɐːstəɬ: “mɐː oːs qoɬnə nʉŋɛtenɐm jʉɬəm?” ɬʉβ jɐːstəɬ, məttə: “ɬəɣəɬtə sɒːɣət əj pɑjɬɐŋ pɛlkəm ɯːɬtə jɛrkəntəɣəɬɬəm.” pɐːnə ɯːɬtə jɛrkəntəɣəɬmin tʲi mən. mɛŋk iːki: tʃɒːpəŋqɐ, pɑjɬɐŋ ɯːɬtɐ jɛrkəntəkəɬmɐɬ tɒːɣi.
2. pɐːnə jɑqə joβətmɐɬɐ oːpiɬnɐm nʲɑβmiɬ: “ɐːɬ jiːsɐ – jɐːstəɬ – o-otə nʉŋɐt mɛŋk iːkijɐ tʲi məɬəm, o-otə ɐːɬ jiːsɐ, βoŋk βɛrɬəmən, pɐːnə jɐːŋk-βɑɣɐt-uːtʃɐt pɐːn keːβi keːrɐ lʉkəmtəɬiɣən.” pɐːnə keːrɐ tʲi lʉkəmtəɣən, pɐːnə mɛŋk iːki əj mətɐ ɬɐːtnə tʲɑqɐ tʲi joβət. βəs jɐːstəɬ: “qoɬnə ɬɑŋtɐɣə?” əntə ɬɛpəɬ. “qoɬnə ɬɑŋtɐɣə?” “potʃe təɣnɐm!” pɐːnə mɛŋk iːki qonɣə tʲi kɵrəɣ . keːβrəm jɐːŋk-βɑɣɐt lʉkəmti piːtʲəŋkəlinə. pɐːnə oːβəɬi keːβijɐt məji. pɐːnə mɛŋk iːki tot ɯːɬə βɛɬəɣ. pɐːnə jɛŋq qɒːnəŋnə toβə tuːβi. pɐːnə tʉβətɐt ʉɬi. pɐːn tʲi mɛŋk iːki tɐːsət-βɑɣət iːnɐm tʲi βəjɬɐɬ. |
